Η
σωματική βία και οι διορθώσεις με πνίχτες και ηλεκτρικά κολάρα δυστυχώς χρησιμοποιούνται ακόμα στην εκπαίδευση σκύλων. Σε αρκετές περιπτώσεις, αυτή η μέθοδος λειτουργεί σε άλλες όμως μπορεί να δημιουργήσει παρενέργειες και να χαλάσει τη σχέση του ιδιοκτήτη με το σκύλο του. Στη καλύτερη περίπτωση ο σκύλος θα εκτελεί τις εντολές για να αποφύγει τις συνέπειες ενώ στη χειρότερη μπορεί να αναπτύξει φοβίες και επιθετικότητα.
Ένα σημαντικό πρόβλημα σε αυτόν τον τρόπο εκπαίδευσης είναι η εφαρμογή του από τον ιδιοκτήτη. Όπως στη επιβράβευση έτσι και στην τιμωρία πρέπει να υπάρχει αμεσότητα στην εφαρμογή ώστε να γίνει ο συσχετισμός με τη συμπεριφορά του σκύλου. Ένας έμπειρος εκπαιδευτής σκύλων μπορεί να καταφέρνει να εφαρμόζει τη διόρθωση την κατάλληλη στιγμή. Για τους ιδιοκτήτες όμως είναι πιο δύσκολο να το πετύχουν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να τιμωρείται ο σκύλος για άσχετες συμπεριφορές. Επιπλέον οι ιδιοκτήτες χρησιμοποιούν πολύ συχνά τη διόρθωση γιατί είναι ο μόνος τρόπος που έχουν μάθει να επικοινωνούν με το σκύλο τους. Τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα να κλειδώνει ο εγκέφαλος του σκύλου λόγου του φόβου της τιμωρίας και να χαλάει η σχέση του με τον ιδιοκτήτη.
Η θεωρεία της κυριαρχίας πάνω στο σκύλο εφαρμόζεται επίσης σε πολλές περιπτώσεις εκπαίδευσης σκύλων ειδικά στη διόρθωση ανεπιθύμητων συμπεριφορών. Υπάρχει η άποψη πως αν ο ιδιοκτήτης γίνει αρχηγός της αγέλης θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Σε αντίθετη περίπτωση θα έχει έναν ανεξέλεγκτο σκύλο. Η θεωρεία αυτή έχει ξεκινήσει από τους λύκους και επεκτάθηκε στους σκύλους. Αυτό που πρέπει όμως να τονισθεί είναι ότι οι σκύλοι δεν είναι λύκοι και ακόμα περισσότερο οι άνθρωποι δεν είναι σκύλοι. Επιπλέον σε μια αγέλη είναι αναγκαία η συνεργασία των μελών της για την επιβίωση της ενώ στη συμβίωση ανθρώπου και σκύλου ο τελευταίος εξαρτάται από τον άνθρωπο για την επιβίωση του.
Είναι αλήθεια πως οι σκύλοι χρησιμοποιούν τη διόρθωση η οποία μπορεί να είναι από μία προειδοποίηση ( γρύλισμα, δάγκωμα στον αέρα ) ως ένα ελαφρύ δάγκωμα. Για τους περισσότερους ανθρώπους είναι όμως δύσκολο να αντιγράψουν αυτές της συμπεριφορές. Επίσης ένας σκύλος δεν υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσει το λεγόμενο alpha roll (τοποθέτηση του σκύλου ξαπλωμένου πλαγίως και πίεση στο λαιμό με το στόμα) επειδή κάποιος άλλος σκύλος γαβγίζει ή έχει πάρει κάτι από κάτω και το τρώει. Αυτή η κίνηση είναι απειλητική για τη ζωή του σκύλου που θα την υποστεί. Επιπλέον οι σκύλοι και οι λύκοι είναι αρκετά ανεκτικοί με τα κουτάβια τους και συμπεριφορές που ενοχλούν εμάς για αυτούς δεν απαιτούν διόρθωση.
Από τα παραπάνω μπορούμε να καταλάβουμε τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσουν σε ένα κουτάβι οι συνεχείς βίαιες διορθώσεις για συμπεριφορές που είναι φυσιολογικές για το είδος του. Αν μας τιμωρούσαν βίαια όταν ήμασταν παιδιά για κάθε λάθος που κάναμε θα αναπτύσσαμε φοβίες ή θα γινόμασταν και εμείς βίαιοι και σίγουρα δεν θα δοκιμάζαμε να κάνουμε νέα πράγματα με το φόβο του λάθους, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα της εκπαίδευσης. Σκεφτείτε πόσο χειρότερα θα ήταν αν μας τιμωρούσαν ακόμα και αν δεν κάναμε κάτι λάθος.
Ακόμα όμως και σε σκύλους που έχουν πρόβλημα επιθετικότητας η σωματική τιμωρία και τα alpha roll είναι πιθανότερο να χειροτερέψουν τα πράγματα. Η βία συνήθως δημιουργεί βία και κάποια σκυλιά μπορεί αν αντιδράσουν άσχημα απέναντι στον ιδιοκτήτη με αποτέλεσμα να καταστραφεί η σχέση τους. Πολλοί συμβουλεύουν τους ιδιοκτήτες να κάνουν ευθανασία στο σκύλο τους επειδή τους δάγκωσε χωρίς όμως να ξέρουν τι προκάλεσε το δάγκωμα.
Τέλος υπάρχει η άποψη ότι το τράβηγμα του πνίχτη ή το ρεύμα από το κολάρο δεν έχουν μεγάλη ένταση και στην ουσία δεν προκαλούν πόνο στο σκύλο. Πάνω σε αυτό πρέπει να πούμε ότι αν δεν προκαλούσαν κάτι αρνητικό δεν θα είχαν αποτέλεσμα άρα δεν θα χρειαζόταν η εφαρμογή τους. Το λόγο για την ένταση της τιμωρίας τον έχει αυτός που υπόκειται στην τιμωρία και αυτός είναι ο σκύλος.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας
