Ξεκινώντας θα πρέπει να τονίσουμε ότι εμείς στο pettraining.gr υποστηρίζουμε την υιοθεσία σκύλων που έχουν διασωθεί ή που ζουν ακόμα στο δρόμο. Υπάρχουν πάρα πολλά σκυλάκια ποικίλων φυλών και ηλικιών που έχουν άμεση ανάγκη για ένα σπίτι. Με τη βοήθεια των εθελοντών που δουλεύουν στις φιλοζωικές και ενός εκπαιδευτή ή ακόμα και με τη δική σας εμπειρία, μπορείτε ένα βρείτε τον τετράποδο φίλο σας με τον οποίο θα έχετε μια αρμονική συμβίωση.
Βέβαια, δεν είναι κακό να θέλει κάποιος να υιοθετήσει ένα σκύλο συγκεκριμένης ράτσας. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να επιλέξει κάποια γενικά χαρακτηριστικά που ταιριάζουν στον τρόπο ζωής του, όπως π.χ. η ενέργεια που έχει μια ράτσα. Δεν είναι ιδανική επιλογή ένα Λαμπραντόρ, αν ο μελλοντικός ιδιοκτήτης δεν είναι δραστήριος και δεν έχει τη δυνατότητα να του παρέχει την άσκηση, που έχει ανάγκη ένας σκύλος αυτής της ράτσας. Σίγουρα χρειάζεται αρκετή μελέτη πριν αποφασίσετε ποια ράτσα σας ταιριάζει.
Πρέπει να προσέξετε πολύ όμως, από που θα πάρετε το κουτάβι, κι αυτό για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι φιλοζωικός. Δυστυχώς, συνεχίζουν να υπάρχουν τα εργοστάσια παραγωγής κουταβιών, γνωστά ως puppy mills. Τα puppy mills στην ουσία παράγουν κουτάβια σε αντίξοες συνθήκες με μοναδικό σκοπό το κέρδος. Τα κουτάβια αυτά μεγαλώνουν κλεισμένα πολλά μαζί, σε κλουβιά, χωρίς να βγαίνουν ποτέ από εκεί, και αναγκαστικά κάνουν τις ανάγκες τους εκεί που τρώνε και κοιμούνται. Τα θηλυκά υποβάλλονται σε αμέτρητες γέννες και αφού γεννήσουν μένουν κι αυτά μαζί με τα κουτάβια κλεισμένα συνεχώς, χωρίς να μπορούν να πάρουν μια ανάσα από την ταλαιπωρία αυτή. Ο επόμενος σταθμός για τα κουτάβια είναι το κλουβί του pet shop, αφού έχει προηγηθεί ένα στρεσογόνο ταξίδι. Εκεί θα παραμείνουν μέχρι να τα αγοράσει κάποιος, συνεχίζοντας να λερώνουν εκεί που τρώνε και κοιμούνται. Σαν αποτέλεσμα όλων των παραπάνω πολλά κουτάβια έχουν προβλήματα στην υγεία και τον χαρακτήρα τους, και δυστυχώς αρκετά από αυτά, τελικά, δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν.
Ο δεύτερος λόγος αφορά τον χαρακτήρα και την εκπαίδευση του σκύλου και είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον πρώτο. Ένα κουτάβι που μεγάλωσε σε τέτοιες συνθήκες είναι πολύ δύσκολο να εκπαιδευτεί στην τουαλέτα, διότι βασικό βοήθημα σε αυτήν την εκπαίδευση είναι το ένστικτο του σκύλου, να μην λερώνει εκεί, που κοιμάται, το οποίο λόγω των παραπάνω συνθηκών δεν αναπτύσσεται. Αυτό δεν είναι τίποτα όμως, μπροστά στα προβλήματα χαρακτήρα, που μπορεί να αναπτύξουν. Φοβισμένα κουτάβια μένουν στο ίδιο κλουβί με πιο ενεργητικά κουτάβια, χωρίς να μπορούν να εφαρμόσουν τις κοινωνικές δεξιότητες που τους έχει δώσει η φύση. Π.χ. Όταν ένα κουτάβι πιέζεται πολύ από ένα άλλο, απομακρύνεται, έτσι κι αυτό γλιτώνει και το άλλο μαθαίνει ότι υπάρχουν κάποια όρια. Αυτό μέσα σε ένα κλουβί δεν είναι δυνατό να συμβεί. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να έχουμε φοβικά ή επιθετικά κουτάβια, και γενικά σκυλάκια που δεν έχουν πάρει τα πρώτα σημαντικά μαθήματα κοινωνικοποίησης και τα οποία εμφανίζουν ανεπιθύμητες συμπεριφορές, όπως υπερβολικό δάγκωμα στο παιχνίδι, φοβίες κ.λπ.
Το καλύτερο μέρος για να πάρετε ένα κουτάβι συγκεκριμένης ράτσας είναι από κάποιον υπεύθυνο και νόμιμο εκτροφέα. Και αυτό να μη γίνει με τα μάτια κλειστά. Θα πρέπει να γνωρίσετε από κοντά τους εκτροφείς και τους σκύλους, να δείτε σε τι κατάσταση είναι ο χώρος που μεγαλώνουν τα κουτάβια, να γνωρίσετε τους γονείς τους και να αξιολογήσετε το χαρακτήρα τους, να παρατηρήσετε πως αλληλεπιδρούν τα κουτάβια μεταξύ τους και τι ενέργεια έχει το καθένα.
Αν είστε αποφασισμένοι να πάρετε κουτάβι από κάποιο pet shop ή δεν μπορείτε να μπείτε στη διαδικασία αναζήτησης σωστού εκτροφέα, τουλάχιστον ελέγξτε όσο μπορείτε τα παρακάτω. Ρωτήστε από που προμηθεύονται τα κουτάβια. Αν είναι από την Ελλάδα, ρωτήστε αν μπορείτε να γνωρίσετε τους γονείς και να δείτε που μεγάλωσαν. Αν είναι από εξωτερικό, προσπαθήστε να μάθετε όσο περισσότερες πληροφορίες γίνεται για τις συνθήκες εκτροφής. Επίσης, ελέγξτε τις συνθήκες διαβίωσης των κουταβιών στο pet shop. Μπορείτε να περνάτε ανά τυχαία διαστήματα και να βλέπετε αν βγάζουν ποτέ από το κλουβί τα κουτάβια, αν είναι καθαρό το κλουβί που τα έχουν, αν αλληλεπιδρούν με κόσμο εκτός του κλουβιού, αν έχουν νερό, φαΐ κ.λπ.
Τέλος, θα ήθελα να τονίσω πως ιδανικά και σύμφωνα πλέον και με τον νόμο, τα κουτάβια θα πρέπει να μείνουν με τη μητέρα τους μέχρι να συμπληρώσουν την όγδοη εβδομάδα της ζωής τους. Μέσα σε αυτό το διάστημα αναπτύσσουν τις αισθήσεις τους και τον εγκέφαλό τους και σταδιακά γίνονται πιο ανεξάρτητα. Επιπλέον, η περίοδος αυτή είναι πολύ σημαντική για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του κουταβιού. Από την οικογένειά τους θα πάρουν τα πρώτα μαθήματα κοινωνικοποίησης. Μελέτες, μάλιστα, έχουν δείξει ότι κουτάβια που έχουν φύγει νωρίτερα από τη μητέρα τους είναι πιθανότερο να αναπτύξουν φοβίες ή επιθετικότητα. Είναι δε επίσης σημαντικό στο διάστημα αυτό να τρέφονται με το γάλα της μητέρας τους, ώστε να μπορέσουν να πάρουν τα απαραίτητα αντισώματα μέχρι να κάνουν τα πρώτα τους εμβόλια.
Όποια απόφαση και να πάρετε, να θυμάστε πάντα ότι ο σκύλος θα είναι μαζί σας για 12- 18 χρόνια περίπου, αναλόγως τη ράτσα του και αυτό το διάστημα θα πρέπει να του παρέχετε σπίτι, φαΐ, ιατρική περίθαλψη, άσκηση και εκπαίδευση. Αυτό έχει κάποιο κόστος, όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο χρόνου. Αν δεν είστε διατιθέμενοι να του τα διαθέσετε, καλύτερα μην πάρετε σκύλο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, αν τελικά υιοθετήσετε ένα σκύλο, κι επενδύσετε στη σχέση σας με αυτόν, αυτός θα σας επιστρέψει πολλά περισσότερα σε αγάπη, αφοσίωση, γέλιο και παρέα.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας