Ελένη, Έυη και Λάρα
Αγαπητέ Αλέξη,
Πάει κιόλας ένας χρόνος από τότε που η μικρή, πρώην αδεσποτούλα μπήκε στο σπίτι μας και στην καρδιά μας. Σχεδόν ένας χρόνος που η Λάρα μας κι εμείς χρειαστήκαμε τις πολύτιμες συμβουλές σου. Ήταν μικρούλα κι εμείς πρωτόπειρες κι αδέξιες. Θυμάσαι ένα κουτάβι όμορφο, έξυπνο, υπερδραστήριο και τόσο φοβισμένο. Με την υποστήριξή σου όμως, την εύστοχη παρέμβασή σου, τις γνώσεις σου ως εκπαιδευτής, την διακριτική προσέγγιση, την πίστη στη θετική εκπαίδευση η Λάρα μας άρχισε να μαθαίνει σιγά σιγά. Πρώτα βέβαια μάθαμε εμείς πώς να επικοινωνούμε με εκείνη, πώς πρέπει να την πλησιάζουμε, πώς να περπατάμε μαζί της στη βόλτα, με ποιους τρόπους θα της δείξουμε ότι η σκυλίσια ζωή της μπορεί να συναντηθεί με επιτυχία με την ανθρώπινη. Στις συναντήσεις μας κυριαρχούσε η προσπάθειά σου να μπορέσουμε να της διώξουμε τον φόβο που εκδήλωνε με κάθε αφορμή. Βοήθησες τη Λάρα μας όπως κάνουν όλοι οι πραγματικοί δάσκαλοι… προχωρούν τη ζωή των μαθητών τους μπροστά, καθορίζουν την πορεία τους, αμβλύνουν τα δύσκολα χαρακτηριστικά τους και αναδεικνύουν τα καλά τους.
Θέλουμε, λοιπόν, να εκφράσουμε την αναγνώριση της συμβολής σου και να σου πούμε «ευχαριστώ». Η Λάρα μας είναι πιο ώριμη πια, δε φοβάται, απολαμβάνει το παιχνίδι με άλλους σκύλους αλλά και ανθρώπους.
Με εκτίμηση
Ελένη Τσολακίδου
Εύη Παπαντωνίου
Τίνα και Σέτα
Ο Αλέξης, βοήθησε σε πολύ μεγάλο βαθμό να χτιστεί η σχέση μου με την Σέτα έτσι όπως φανταζόμουν κ επιθυμούσα. Εξηγώντας μου ακριβώς που οδηγεί το κάθε τι που κάνουμε και την σκέψη πίσω απο την θετική εκπαίδευση, ουσιαστικά έδειξε σε εμένα πως να εκπαιδεύσω την Σέτα. Παρακολουθώντας με στις συναντήσεις μας, μπορούσε να εντοπίσει τις αδυναμίες και δυνατότητες του ‘ντουέτο’ που κάνουμε εγώ και η Σέτα, και να μας διευκολύνει να επικοινωνήσουμε. Θεωρώ τρομερή βοήθεια να μπορείς να κατανοήσεις καλύτερα τον κόσμο μίας διαφορετικής παρέας που δεν έχει τους ανθρώπινους τρόπους επικοινωνίας. Στην Σέτα, η εκπαίδευση με τον Αλέξη, χάρισε αυτοπεποίθηση, σιγουριά και ασφάλεια. Ξεπεράστηκαν 100% κάποια αρχικά θέματα όπως λχ το ό,τι δεν ήθελε να μπεί σε αυτοκίνητο. Θεωρώ τον Αλέξη πολύ καλό επαγγελματία, είμαι στην διάθεση οποιουδήποτε για επιπλέον πληροφορίες! tina.rota72@gmail.com
Η εκπαίδευση με βοήθησε να καταλάβω πολλά πράγματα που δεν είχα συνειδητοποιήσει πριν. Σίγουρα το σημαντικό είναι πρώτα το αφεντικό να μάθει να συμπεριφέρεται αλλά και να αντιμετωπίζει συμπεριφορές σωστά και μετά το σκυλί μαθαίνει. Στη δικιά μου περίπτωση μπορεί να ήταν πιο δύσκολο λόγω της ηλικίας της Ραφ (κάποιες συνήθειες έχουν εδραιωθεί και θα πάρει καιρό για να αλλάξουν ή μπορεί να μην αλλάξουν και ποτέ) αλλά σίγουρα η σχέση μας άλλαξε προς το καλύτερο και βλέπω ότι είναι πιο χαρούμενη. Συνεχίζω να την ταΐζω με το χέρι μια στο τόσο και προσπαθώ να τη βγάζω βόλτα πιο συχνά. Δεν έχω επιμείνει πολύ σε όλες τις εντολές, δουλεύω πολύ αυτές που αφορούν το παιχνίδι και όταν έρχεται κόσμος.. τις άλλες απλά τσεκάρω να δω αν τις θυμάται. Το λουρί το συνήθισε πλήρως δεν χρησιμοποιώ πια λιχουδιά για να το βάλω, μάλλον το συνέδεσε με τη βόλτα που είναι κάτι θετικό. Χαίρομαι που τώρα ξέρω πως να φερθώ σωστά στη Ραφ αλλά και σε άλλα σκυλιά που γνωρίζω και για πρώτη φορά.. Αυτού του είδους η παιδεία είναι χρήσιμη για όποιον έχει κατοικίδιο. Σε ευχαριστώ πολύ.
Γιάννης – Πέννυ
Αγαπητέ Αλέξη
Με αφορμη της λήξης της εκπαίδευσης του Ερμή θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε για την βοήθεια και τις συμβουλές σου, με τις οποίες πραγματικά βοηθήθηκαμε στην προσαρμογή του Ερμή.
Όπως ξέρεις ο Ερμής ήρθε σε εμάς σχετικά μεγάλος,7μηνων, και το σκυλάκι είχε δυσκολίες προσαρμογής. Το πρώτο και μεγάλο θέμα που λύθηκε ήταν το θέμα της τουαλέτας, όπου με τις οδηγίες σου γλιτωσαμε πολλά σφουγγαρσιματα…
Επίσης σημαντική ήταν ή προσφορά σου στο πως να συμπεριφερομαστε στο σκύλο, ώστε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του. Μέσα σε δύο μήνες ο Ερμής από απόμακρος και λιγάκι επιθετικός έγινε υπάκουο και τρυφερό σκυλάκι.
Όσον αφορά την εκπαίδευση του το πιο ορατό όφελος ήταν στο πως κάνουμε τη βόλτα μας. Από το σκι που κάναμε τραβώντας μας, ο Ερμής πια είναι δίπλα μας.
Επίσης θα σου αναφέρω ένα γεγονός που εκεί έπαιξε ρόλο ή εκπαίδευση του. Τον είχα βγάλει βόλτα σε πάρκο ελεύθερο και ο Ερμής ακολούθησε σκυλάκι που βγήκε στο δρόμο, με κίνδυνο να τον χτυπήσει αυτοκίνητο. Με το που φωναξα “Ερμή όχι” ο σκύλος σταμάτησε και με την εντολή “έλα” ήρθε κοντά μου.
Γενικά ο Ερμής ακολουθεί όλες τις εντολές της εκπαίδευσης, πράγμα που έχει κάνει τη ζωή μας, αλλά και τη δική του ευκολότερη. Πολύ χρήσιμη για εμάς είναι ή εντολή μείνε, την οποία χρησιμοποιούμε συχνά.
Επίσης, σωτήριο για εμάς αποδείχτηκε το κλουβί που του πήραμε, γιατί μένει όταν εμείς λειπουμε. Και σε αυτό ή εκπαίδευση που του έγινε ήταν καθοριστική, αφού έχει βίωσε το κλουβί σαν φωλιά του.
Γενικά ο Ερμής έχει εξελιχθεί σε ένα υπάκουο και τρυφερό τάφο κουτάβι και ή ζωή μας έχει βρει το ρυθμό της μαζί του.
Και πάλι ευχαριστούμε
Γιάννης Κάππος -Πέννυ Μανιατη
Αλέξη, Σε ευχαριστούμε πολύ που έκανες τη Μουζη μας…πιο νορμαλ σκυλάκι! Ξέρουμε οτι τόσο ολες οι φοβίες της όσο και η ” τρέλα” της, δεν θα εξαφανιστούν αμέσως, αλλά σίγα σίγα θα ηρεμήσει! Οι “εντολές” και τα τρικ που μας έδειξες, εχουν βοηθήσει παρα πολυ! Βεβαια, ο γιος μας εχει παραποιήσει λίγο το ” κάτσε κατω” σε ” τατσε τατω”, ” ελα εδω” σε “ελα εγιω” κτλ. με αποτέλεσμα να μπλέκεται!! Κ δουλειά μαζί του κ με τη Μουζη δεν γίνεται! Χαχα! Παρόλα αυτά.. Το προσπαθούμε! Χαχα! Επίσης, εσύ σαν άτομο μας βοήθησες πολυ, ουτως ώστε να καταλάβουμε τι ακριβώς πρέπει να μάθει ενα σκυλάκι, εκτός απο τα βασικά!( πχ τουαλέτα κτλ). Τέλος, η εκπαίδευση πολυ σωστά, ακολουθούσε ενα πρόγραμμα σταθερό αλλά συγχρόνως κ ευέλικτο σε κάποιες δικές μας απαιτήσεις, με αποτέλεσμα να μπορούμε να συντονιζόμαστε κ εμεις στα “θελω” τόσο της Μουζη, οσο κ η Μουζη στα δικά μας!
Ήταν εξαιρετική εμπειρία κ σε ευχαριστούμε κ πάλι πολύ!
Με εκτίμηση,Έλλη, Πετρος κ Μικ
Κατερίνα Μανώλης
Αλέξη, θέλω να σου πω πόσο τυχεροί νιώθουμε που ήσουν εσύ ο δάσκαλος μας. Δε χρησιμοποιώ πληθυντικό ευγενείας, ήσουν ο δάσκαλός μας, γιατί τελικώς και οι άνθρωποι χρειάζονται ένα μεγάλο κομμάτι εκπαίδευσης, καθώς μας έδειξες με τον καλύτερο τρόπο, ότι οι αντιδράσεις του σκύλου είναι ο καθρέφτης της δικής μας συμπεριφοράς.
Μας έμαθες να θέτουμε και να τηρούμε κανόνες και όρια, να αντιμετωπίζουμε τις προβληματικές αντιδράσεις του με υπομονή, με αποτέλεσμα να μας εμπιστευτεί και να νιώσει ασφάλεια και από ένα έξυπνο μεν, αλλά φοβισμένο και νευρικό κουτάβι, τώρα έχουμε έναν έξυπνο, δραστήριο και πανευτυχή σκύλο που λατρεύει όλο τον κόσμο (σκύλους και ανθρώπους).
Κάναμε την εκπαίδευση παιχνίδι και δεν είμαστε πια απλώς διεκπεραιωτικοί στις εντολές μας, γιατί μάθαμε τα “θέλω” του, να τα μετατρέπουμε σε επιβράβευση, με αποτέλεσμα η ώρα της εκπαίδευσης να είναι ευχαρίστηση και για μας και για το Σωτήρη μας και εκείνος να ανταποκρίνεται άμεσα στις εντολές μας, παρόλο που εμείς δεν έχουμε επιμείνει ιδιαίτερα σε κάποιες.
Σε τακτά διαστήματα όμως ελέγχουμε αν τις θυμάται και με χαρά λέω, πως τις θυμάται και τις εκτελεί χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Ο Μανώλης, o Σωτήρης κι εγώ σε ευχαριστούμε πολύ για όλα!
Είχαμε μια πολύ καλή εμπειρία με την εκπαίδευση της Ζέλντας και θέλουμε
να σε ευχαριστήσουμε για την υπομονή σου και για τις εύστοχες συμβουλές
που μας έδωσες.Σίγουρα μάθαμε πράγματα, και εκπλαγήκαμε από το πόσο απλό είναι μερικές
φορές να καλλιεργήσεις τη σωστή συμπεριφορά στο σκύλο σου αρκεί να
επιμείνεις στην επανάληψη και να ενθαρρύνεις τη σωστή συμπεριφορά.Παρόλο που η Ζέλντα είναι μεγάλη για εκπαίδευση (4 ετών) τα πήγε πάρα
πολύ καλά και προτρύνω και όποιον άλλον θα ήθελε να εκπαιδεύσει το σκυλί
του αλλά διστάζει λόγω ηλικίας να το δοκιμάσει και δεν θα χάσει.Δεν ξέρω πώς θα τα πάει η Ζέλντα με τη μικρή μας μελλοντικά, αλλά
τουλάχιστον τώρα είμαι πιο ψύχραιμη, πιο έτοιμη να “προλάβω” καταστάσεις
και ξέρω τι πρέπει να κάνω για να ενισχύσω τη μεταξύ τους σχέση. Πιστεύω
ότι αν κάνουμε αυτά που μας πρότεινες θα πάμε καλά.Ευχαριστούμε και πάλι λοιπόν. Εύχομαι να μη σε χρειαστούμε ξανά για τον
ίδιο λόγο, αλλά κατά τ’ άλλα θα χαρώ πολύ να τα ξαναπούμε.Ειρήνη, Φωκίων, Φαίδρα, Ζέλντα
Αγαπητέ Αλέξη,
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την πολύτιμη βοήθεια σου με το πρόβλημα της καρμίνας!Η Καρμίνα, ένας σκύλος υπερκινητικός με προβλήματα υπερέντασης και το κυριότερο, άγχος απομόνωσης, έχει γίνει ένα ήρεμο και τρυφερό σκυλάκι. Έμαθα να έχω πολύ περισσότερη υπομονη μαζι της και να την καταλαβάινω -διαβάζω με αποτέλεσμα να μπορώ να ανταπεξέλθω περισσότερο στις απαιτήσεις της. Αυτό φυσικά είχε αντίκτυπο στην σχέση μας καθώς επικοινωνούμε πολύ καλύτερα και έχουμε δεθεί περισσότερο. Έχει ηρεμήσει και η ένταση της έχει πέσει με αποτέλεσμα να μπορέσει να έρθει στην επιφάνεια ο πραγματικός τρυφερος και αγαπησιάρικος εαυτός. Ακόμα και οι γονείς μου την έχουν αγαπήσει περισσότερο, χαχα!Τις βασικές εντολές τις ξέραμε και τις φρεσκάραμε όσο γινόταν, όμως για παράδειγμα το να σταματήσει να πηδάει στους σπισκέπτες, να τραβάει στην βόλτα, και γενικά να μην κάνει σαν νευρόσπαστο από την ένταση είναι τεράστιο γεγονός!Να σημειώσω όπως εξάλλου γνωρίζεις οτι ως πολύ μεγάλος για εκπαιδευση σκύλος (6 χρονών), οι σοβαρά προβληματικές συμπεριφορές που οφείλονται στο άγχος απομόνωσης είναι δύσκολο να σβήσουν εντελώς και χρειάζονται μακροχρόνια περίοδο εκπαιδευσης, πιθανότατα και χρόνια. Παρόλα αυτά εσύ μου μετέδωσες τις γνώσεις σου και την βοήθεια σου στο μέγιστο δυνατό επίπεδο ώστε να συνεχίσω την προσπάθεια μου με τον καταλληλότερο τρόπο.Το σημαντικότερο για εμένα, και πιστεύω εκεί φαίνεται η ποιότητα του εκπαιδευτή, είναι ότι το ενδιαφέρον που έδειξες για τον σκύλο μου ήταν πραγματικό σαν να ήταν δικός σου σκύλος, οχι ψεύτικο και εσπευσμένο, και πως προσπάθησες πραγματικά να μας βοηθήσεις όπως μπορούσες, και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό.Με εκτίμηση και ευχές για τους μελλοντικούς σου μαθητές,Φραντσέσκα + Καρμίνα.
Βίκυ Ιβάν
Μετά από αποχή 10 ετών συμβίωσης με κουτάβια έχοντας μόνο μια γάτα ήρθε στο σπίτι μου ένας αρκουδοκούταβος 45 ημερών . Αποφασίσαμε με τον γιο μου να τον κρατήσουμε. Τον ονομάσαμε Ιβάν. Άντε πάλι από την αρχή όχι, μη, δαγκωνιές , λερώματα. Τα προηγούμενα κουτάβια μου τα είχα εκπαιδεύσει μόνη μου αυτός όμως θα γινόταν μεγαλόσωμος και χρειαζόμουν βοήθεια. Ψάχνοντας σε διάφορα site εκπαίδευσης σκύλων είδα το pettraining.gr που αναφερόταν στην βασική υπακοή του κουταβιού με θετική εκπαίδευση. Αποφάσισα να δοκιμάσω.
Ο Αλέξης Δούκας ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμουν. Νέος, ήρεμος , φιλικός , πρόθυμος να βοηθήσει, να εξηγήσει και να δώσει οδηγίες όσες φορές χρειαζόταν για τον τρόπο συμπεριφοράς μας απέναντι στο κουτάβι αλλά και για να κατανοήσουμε τον χαρακτήρα και τις ανάγκες του. Και όλα αυτά χωρίς φωνές, χωρίς τιμωρίες, χωρίς τραβήγματα και χτυπήματα. Όλα γίνονταν σαν παιχνίδι. Οι συναντήσεις μας στο σπίτι ή στην βόλτα του κουταβιού ήταν πάντα ευχάριστες για όλους.
Μετά από δυόμιση περίπου μήνες έχω ένα κουτάβι ήρεμο , κοινωνικό, χαρούμενο που νοιώθει ασφάλεια μαζί μας και μας εκφράζει καθημερινά την αγάπη του.
Αλέξη εγώ και ο Ιβάν σ’ ευχαριστούμε για όλα.
Μάιος 2016
Εβελίνα, Φοίβος, Νίκος
Αλέξη σ ευχαριστούμε πολύ για την πολύτιμη βοήθεια σου με τον Φοιβο μας.
Αν και 3,5 χρονών το Φοιβάκι μας κατάφερε να αφομοιώσει τόσες πολλές εντολές και καινούργια πράγματα που μας έδειξες και αυτό οφείλεται στην μεταδοτικότητα των γνώσεων σου σε εμάς και κατ’ επέκταση στο Φοίβο μας. Βελτιώθηκε κατά πολύ η συμπεριφορά του τόσο σε σχέση με εμάς όσο και στην βόλτα και στην αλληλεπίδραση του με τους άλλους ανθρώπους. Θέλω να σου πω πως ήδη έγινε φίλος με μια γλυκιά σκυλίτσα απο την γειτονιά και παίζουν με τις ώρες! Πράγμα πολύ σημαντικό αν αναλογιστούμε το πως ξεκίνησε την εκπαιδευσή του!
Σ ευχαριστούμε λοιπόν πολύ και σου ευχόμαστε τα καλύτερα!
Φιλάκια από τον Φοίβο!
Φωτεινή Ανδρέας Λεωνίδας
Αλέξη θέλουμε να σε ευχαριστήσουμε θερμά για τη πολύτιμη προσφορά σου στην εκπαίδευση της Faru μας η οποία υπακούει σε όλες τις εντολές που της δίδαξες. Πάντα συνεπής με αγάπη για τη μικρή μας με ήθος και αξιοπρέπεια μας έδειξες το δρόμο για μια τέλεια ζωή μαζί της. Θα σε σύστηναμε ανεπιφύλακτα !!!
Πάρις,Αντώνης,Κατερίνα
Αλέξη σ΄ευχαριστούμε ,που μπήκες στη ζωή μας και έγινες ο δάσκαλος του Πάρη.
Αποκτήσαμε τον Πάρη ,όταν ήταν 2 μηνών περίπου ,ένα κουταβάκι που λέρωνε όπου έβρισκε που έτρεχε σαν σβούρα “πετώντας” πάνω από τον καναπέ ,και έκλαιγε όταν φεύγαμε .Ο Πάρις είχε την τύχη να σε συναντήσει σ΄αυτή τη μικρή ηλικία . Του έμαθες να είναι ένα κοινωνικό σκυλάκι .Μικρός ακόμα ,κουτάβι αγκαλιάς , μας υπέδειξες να πηγαίνουμε βόλτες για να γνωρίσουμε τον “κόσμο” και να κάνουμε φίλους.Τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να μη “χαιρετήσει” παιδάκια ,μεγάλους ,άλλα σκυλάκια ! Είναι ευχάριστος ,χαρούμενος και πολύ αγαπητός .Του έμαθες να μην λερώνει μέσα στο σπίτι,να μένει μόνος στο σπίτι ,να μην φοβάται τις βόλτες με το αυτοκίνητο,να ακούει σε εντολές και έτσι να μπορούμε να επικοινωνούμε ολοι μαζί .Όλα αυτά με την θετική εκπαίδευση σου.Τώρα ο σκυλάκος μας μεγάλωσε ,χαιρόμαστε τις βόλτες μαζί του και τις αγκαλιές του.
Σ ευχαριστούμε Αλέξη και σου ευχόμαστε να μεταδίδεις τις γνώσεις σου και την αγάπη σου σ’όλα τα σκυλάκια που την χρειάζονται.
Δημήτρης ‘Ευη Στάρκ
Γεια σου αγαπημένε μου δάσκαλε!!!
Αν και τα μαθήματά μας ολοκληρώθηκαν πριν από περίπου τρία χρόνια, η εκπαίδευσή μου δεν έχει σταματήσει ακόμα! Και τι εννοώ με αυτό; Είναι πολύ απλό! Η μαμά και ο μπαμπάς θυμούνται την πρώτη κουβέντα που τους είχες πει: «Μη νομίζετε ότι μετά τα μαθήματα, δεν θα υπάρχει επιπλέον εκπαίδευση! Στην πραγματικότητα, εγώ θαεκπαιδεύσω εσάς για να εκπαιδεύετε εσείς καθημερινά το σκυλάκο σας!». Κι έτσι ακριβώς έγινε δάσκαλε! Οι γονείς μου επαναλαμβάνουν τις εντολές που τους έμαθες, χρησιμοποιούν τα treats(όχι πολύ συχνά για να μην παχαίνω) και φυσικά με επιβραβεύουν με παιχνίδια!
Όπως θα θυμάσαι, όταν ξεκινήσαμε την εκπαίδευση μαζί ήμουν σχεδόν 3 χρονών! Ήξερα τις βασικές εντολές αλλά έκανα μερικά λαθάκια! Βγαίναμε βόλτα με το μπαμπά ή με τη μαμά και τράβαγα λίγο! Τώρα τραβάω λιγότερο ! Αν άκουγα το κουδούνι της εξώπορτας, έτρεχα στην πόρτα για να δω ποιος είναι! Για να είμαι πιο ειλικρινής, πηδούσα πάνω στην πόρτα και εννοείται στον επισκέπτη! Τώρα τους ενημερώνω με ένα γαβγισματάκι χωρίς να σκαρφαλώνω πάνω της! Αν ο επισκέπτης είναι οικογενειακός φίλος, δεν πηδάω πάνω του αλλά δεν τον αφήνω ήσυχο μέχρι να παίξουμε με τα παιχνίδια ή να μοιράσουμε αγκαλιές ο ένας στον άλλον! Αλλά δε θα έλεγα ότι είμαι απόλυτα φιλικός με τα άλλα σκυλάκια! Νομίζω ότι αγριεύω λίγο κυρίως όταν βλέπω αρσενικά κατά τη διάρκεια της βόλτας! Δεν τα πλησιάζω αλλά ούτε φεύγω από το πλευρό των γονιών μου! Απλά ξεκινώ να γαβγίζω! Είμαι λίγο υπερπροστατευτικός με τους δικούς μου και ίσως κάποιες φορές το παρακάνω! Δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν αγαπώ τα άλλα σκυλάκια! Αυτά ως προς την εξέλιξη μου ως μαθητής και ως προς την εξέλιξη των γονιών μου ως μαθητές!
Σε αυτό το σημείο, η μαμά και ο μπαμπάς μου είπαν να γράψω ότι θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε για όσα έκανες για όλους μας ώστε να βελτιωθούν τα μικροπροβληματάκια! Η μαμά μου ακόμα μου λέει την ιστορία για το πώς βρήκαν ένα τόσο καλό δάσκαλο ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που αγαπά πραγματικά και σέβεται τα σκυλάκια! Έφτανε να δει το αυτοκίνητό σου στο δρόμο, να ενημερώσει το μπαμπά ώστε να κάνουν μια μικρή έρευνα στο Διαδίκτυο και να δουν τη φράση «θετική εκπαίδευση σκύλων»!
Σε ευχαριστούμε πολύ δάσκαλε!
Με αγάπη και εκτίμηση ο Σταρκ,
οι γονείς μου Δημήτρης και Εύη
20/11/2017
Αλέκα Τόμι
Ο Τόμι εκπαιδεύεται… μια ιστορια αγαπης
Πρώτη μας φορά με κουτάβι και μάλιστα καθαρόαιμο “κρητίκαρος του δρόμου”. Έξυπνος, ζωηρός αλλά και διεκδικητικός ζαβολιάρης! Αλέξη ήσουν ακριβώς ότι χρειαζόμασταν. Νέος, ήρεμος , φιλικός , με θετική προσέγγιση, πρόθυμος να απαντήσεις σ ό,τι απορία είχα ως “νέα μαμά”, να εξηγήσεις και να δώσεις οδηγίες όσες φορές χρειαζόταν για τον τρόπο συμπεριφοράς μας απέναντι στον “ τρομάρα τομάρα ΤΟΜΙ” αλλά και για να κατανοήσουμε τον χαρακτήρα και τις ανάγκες του. Και όλα αυτά σαν παιχνίδι. Καθόλου τυχαία η “μεγάλη χαρά” του αγοριού μου όταν σ έβλεπε! Η εκπαίδευση μαζί σου μας βοήθησε να “συμβιώνουμε” καλύτερα και ν αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο το γιγαντοκούταβο μας! Οι καρέκλες παραμένουν φετίχ και νέα ανακάλυψη είναι ο καναπές αλλά η ανταλλαγή δουλεύει γρήγορα και σώζουμε την κατάσταση!!!!
Μετά από δυόμιση περίπου μήνες λοιπόν, έχω ένα κουτάβι 6 μηνών κοινωνικό, χαρούμενο, υπάκουο, που νιώθει ασφαλής και χρήσιμος μαζί μας και μας εκφράζει την αγάπη του συνεχώς!
Αλέξη ο Τόμι, εγώ και κυρίως ο μπαμπάς μας σ ευχαριστούμε πολύ που μας βοήθησες να ζούμε ‘ειρηνικά
Βαρβάρα Λούκα
Αγαπητέ Αλέξη,
Μας βοήθησες πάρα πολύ να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τις ανάγκες της Λούκας μας που ήρθε στη ζωή μας πριν λίγους μήνες.
Ενήλικο ημίαιμο, φοβικό σκυλί 5+ χρονών, μπόρεσε να βελτιώσει πολλές συμπεριφορές χάρη στην ουσιαστική σου βοήθεια.
Έπρεπε να μάθει από το μηδέν πως είναι η ζωή σε διαμέρισμα έχοντας περάσει μέχρι τότε τη ζωή της στο δρόμο και κατόπιν σ’εναν κήπο. Έγινε πολύ γρήγορα “σκυλί πόλης ” και έδειξε μεγάλη προσαρμοστικότητα χάρη στις καίριες υποδείξεις σου.
Χρησιμοποιούμε τις περισσότερες εντολές που μας έμαθες, τουλάχιστον οι 3 από τους 4 της οικογένειας και βλέπουμε να ξεδιπλώνεται η προσωπικότητα μιας χαριτωμένης, χαδιάρας, λατρευτής ύπαρξης που ξεχειλίζει ευγνωμοσύνη.
Είμαστε τυχεροί που η Λούκα ήρθε στη ζωή μας και τυχεροί που διαλέξαμε εσένα για δάσκαλο της!Νίκος Σάσα
Ειρήνη, Φωκίων, Φαίδρα, Ζέλντα
